کته اشمیت کُلویتس (Käthe Kollwitz) طراح، چاپگر و مجسمه‌ساز آلمانی بود. او در آغاز به ناتورالیسم گرایش داشت و بعدها به اکسپرسیونیسم روی آورد. موضوع آثار او بیشتر فقر، گرسنگی و جنگ بود.
در یکم ماه مه 1919، نمایندگان پارلمان جمهوری وایمار در آلمان، اولین روز رسمی به نام "روز کارگر" را اعلام کردند. کته کلویتس نیز به همراه همسرش کارل و پسرش هانس در این تجمع در برلین حضور دارد.
وی عصر همان روز در دفتر خاطرات خود می نویسد:
«بعد از روزهای سرد، مرطوب، آفتاب و کمی گرمتر. من با احساس یک تعطیلات مهم از خواب بیدار می شوم. ساعت 10 من، کارل و هانس به محل رژه می رویم. قطارهایی با پرچم قرمز. حتی کودکان در قطار. کتیبه ها: خدمت به آزادی!.»
حس بی‌عدالتی اجتماعی و سیاسی نسبت به طبقه کارگر، کته کلویتس را که در خانه‌ای لیبرال - سوسیالیستی بزرگ شده بود، تحت تأثیر قرار می‌داد. وی به خصوص در دهه 1920، سوء استفاده‌های رایج را در آثار خود محکوم کرد.
