خودنگاره هنرمند/ رنگ و روغن روی بوم/ ۱۵۹۰/ موزه تاریخ هنر وین

یاکوپو باسانو Jacopo Bassano هنرمند ایتالیایی حدود ۱۵۱۰  میلادی در نزدیکی ونیزبه دنیا آمد ودر فوریه ۱۵۹۲  از دنیا رفت. یاکوپو در کارگاه پدرش، فرانچسکوی بزرگ آموزش دید و موضوع آثارش را روایات مذهبی و مناظر تشکیل می دهند. یاکوپو یک کارگاه نقاشی خانوادگی تاسیس کرد که به همراه چهار پسرش در آن جا نقاشی می کشیدند. این گروه خانوادگی هنری، در ونیز بسیار محبوب بود.   بسیاری از محراب کلیساها در ونیز به دست این هنرمند نقاشی شده است.

سادگی و واقع گرایی فروتنانه نقاشی های اولیه او در دهه ۱۵۳۰، وقایع کتاب مقدس را به زندگی مردم عادی نزدیک تر می کرد. در طول دهه ۱۵۴۰ باسانو مدیون رافائل و پارمیجیانینو بود که آثارشان را از طریق چاپ می شناخت، باسانو عناصر منیریست را وارد آثارش کرد و ظرافت بی سابقه ای را به چهره ها و ژست هایشان بخشید. بین سال های ۱۵۶۰ و ۱۵۷۰ آثارش بسیار مورد توجه قرارگرفتند.

 شام آخر/ یاکوپو باسانو/ رنگ و روغن روی بوم/ ۱۵۴۲/ گالری بورگزی ایتالیا

تابلوی شام آخر باسانو که در سال ۱۵۴۲ میلادی خلق شد، نشان دهنده علاقه جدید او به شیوه گرایی در هنر ایتالیایی است. در این تابلو تأثیرات مربوط به چاپ های معاصر دورر و نقاشی های رافائل را بیان کرد. این نکته به ویژه در حالات سوژه ها و حالت پویای فیگورها دیده می شود. دغدغه منریستی با عناصر طراحی بسیار توسعه یافته در شخصیت فیگورها مشهود است و ترکیبی فعال ایجاد می کند که چشم بیننده را به تمام جزئیات بوم هدایت می کند. در مقایسه با چهره‌های قبلی، که ثابت‌تر بودند، چهره‌های باسانو در شام آخر زنده به نظر می‌رسند، پوست آن‌ها به جای حالت‌های خشک و خسته در آثار اولیه‌اش، ماهیچه‌ها و رگ‌های زیرین را نشان می‌دهد.

بخشی از تابلو

در تابلوی شام آخر که به سفارش یک کلیسای محلی کشیده شد، ، باسانو بوم را با رنگ‌های غنی و درخشان پر می‌کند که به تمایز چهره‌ها از محیط اطرافشان کمک می‌کند. او با قرار دادن فیگور مسیح در پشت صحنه و ترسیم افراد غیر روحانی اطرافش که نقش مهم تری در ترکیب بندی تصویر ایفا می کنند، از معاصران خود متمایز می شود. لباس اشخاص قرن شانزدهمی است و با مُدِ کلاسیک روم فرق می کند. سگی که دراز کشیده و گربه ای که دور میز می چرخد، نشان از یک ترکیب جدید دارد.