پس از سال‌ها ازدواج، والتر و مدج از یکدیگر دور شده‌اند، تا جایی که به معنای واقعی کلمه متضاد زندگی می‌کنند. زندگی آنها به موازات هم پیش می‌رود، یکی در پشت بام خانه ساکن می‌شود، و یکی روی کف زندگی می‌کند. با گذشت روزها، آنها یکدیگر را نادیده می گیرند، تا زمانی که شوهر تصمیم می گیرد با زن آشتی کند، که دنیای آنها را زیر و رو می کند و تعادل شکننده زندگی آنها را از بین می برد.
دو دنیای وارونه، معادل بصری کامل سوء تفاهم ها و مشکلات ازدواج است. ساختار معماری آینه ای خانه این زوج، با الهام از «فلسفه در مدیتیشن» رامبراند، نقطه کانونی روایت و بصری داستان است. یک انتخاب قوی، که به شخصیت‌پردازی شخصیت‌ها کمک می‌کند و در پایان داستان کوتاه بسیار مهم است.
دو زندگی موازی و متضاد، لحظات کوچک رویارویی بین آن دو دنیای بسیار نزدیک و در عین حال بسیار دور، بی عیب و نقص و با توجه دقیق به جزئیات ساخته شده اند. تاثیر بصری روایت به قدری قوی است که نیازی به دیالوگ نیست: ژست ها، بیان و حرکات، احساسات و افکار دو همسر را بهتر از هزار کلمه بیان می کند.
Head Over Heels در سال 2012 در جشنواره کن ارائه شد، برنده بیش از 30 جایزه در مدار جشنواره بین المللی شد و نامزد بهترین انیمیشن کوتاه اسکار در سال 2013 شد.کارگردان آمریکایی تیموتی رکارت این فیلم کوتاه را به عنوان آخرین کار خود در مدرسه ملی فیلم و تلویزیون در لندن انجام داد، همان موسسه ای که 30 سال پیش نیک پارک والاس و گرومیت را خلق کرد.
