جنبش نقاشی دیواری مکزیکی-آمریکایی در جنوب کالیفرنیا اغلب توسط انسان‌شناسان، تاریخ‌نگاران هنر و دیگران به‌عنوان هنر عامیانه شناخته شده است. این نگاه، پیشینه‌های تاریخی نقاشی‌های دیواری در سنت هنری مکزیک را نادیده می‌گیرد. با این حال، این شکل بیانگر نیازمند توضیح از دیدگاه‌های مختلف است، زیرا عوامل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مسیر این جنبش را تعیین کرده‌اند. منظور از جنبش، کنشی است که توسط فرد یا گروهی از مردم با هدف مشخص و مشترک انجام می‌گیرد. این کنش از نارضایتی نسبت به هنجارها یا باورهای رایجی سرچشمه می‌گیرد که جهان‌شمول شده‌اند و بخشی از جمعیت را کنار گذاشته‌اند.
جنبش نقاشی دیواری مکزیکی‌های لس‌آنجلس تنها برای زیباسازی یک منطقه فراموش‌شده شهری آغاز نشد، بلکه به‌عنوان صدایی سیاسی برای چیکانوها عمل کرد. هنرمندان بنیان‌گذار این جنبش مهاجران یا شهروندان نسل اول و دوم ایالات متحده بودند. هر یک از این گروه‌ها پیشینه و آموزش هنری متفاوتی داشتند؛ از آموزش دانشگاهی گرفته تا خودآموخته. اهمیت ویژه این است که این جنبش هنری با سایر جنبش‌های هنری متمایز است. این جنبش از شبکه‌ای سنت‌محور از روابط عاطفی میان افراد یا میان فرد و گروه پدید آمد، در مقایسه با روابط صرفاً روشنفکرانه میان یک نقاشی با نقاشی دیگر — چه این رابطه سیاسی باشد چه زیبایی‌شناختی.
