اگربخواهیم در گوگل به دنبال تعریفی از انیمیشن تجربی باشیم، به احتمال زیاد سایت‌های متفاوتی خواهیم دید که به جای تعریف با واژگان، انیمیشن تجربی را با آثار نمایش می‌دهند، اما چه چیزی باعث می‌شود که انیمیشن تجربی گیج‌کننده باشد و تعریف آن ساده نباشد؟
انیمیشن تجربی چیست؟
بیشتر تلاش ها برای تعریف انیمیشن تجربی با تعریف پایه‌ی خود کلمه انیمیشن شروع می‌شود، انیمیشن،توالی سریع تصاویر پی‌در‌پی است که توهم حرکت ایجاد می‌کند، اما این تعریف نمی تواند کمکی به تعریف انیمیشن تجربی بکند.
برای درک انیمیشن تجربی باید فراتر از این رفت، چرا که ما درباره یک نوع از انیمیشن صحبت می‌کنیم که لازم است تفاوت آن را با یک انیمیشن عادی تشخیص بدهیم..
برخلاف انیمیشن‌های معمول، انیمیشن تجربی ادراک و احساسات ما را به چالش می‌کشد. اغلب فاقد ساختار روایی روشن است و ما نمی توانیم پیش بینی کنیم که چه اتفاقی می‌افتد. این سبک انیمیشن به طور معمول اصول اساسی درک صوتی و تصویری را تجزیه می کند، بنابراین ما در توصیف آنچه می‌بینیم یا می شنویم دچار مشکل خواهیم شد.ضمن اینمه انیمیشن تجربی دائماً ما را به چالش می‌کشد که با نهایت دقت به آن نگاه کنیم و بشنویم، تا بتوانیم غنای بصری را که به ما ارائه می‌دهد به طور کامل درک کنیم.
انیمیشن تجربی شیوه روایت خطی ندارد، غالباً دنیای کاملاً جدیدی را خلق می‌کند که از هر چیزی که قبلاً دیده بودیم و وجود دارد متفاوت است. همانطور که یک آزمایش در علم محدودیت‌های دانش ما را جابجا می‌کند، انیمیشن تجربی نیز از الگوهای درک بصری و سواد ما پیروی نمی کند.
اولین انیمیشن‌های تجربی
با دوران مدرن، تجربیات جدیدی در زمینه‌های خلاقانه مختلف مانند رقص، تئاتر، موسیقی و سینما نیز آغاز شد. هنرمندان جنبش‌های آوانگارد، هنجارهای تثبیت شده را زیر سوال بردند و با شیوه‌های بیان به گونه‌ای بازی کردند که آنها را در آن زمان بدنام کرد، اما در نسل‌های بعدی مورد احترام قرار گرفتند.اولین تجارب در انیمیشن تجربی توسط نقاشانی مانند وایکینگ اگلینگ (Viking Eggeling)، لئوپولد سرواژ (Léopold Survage) و والتر روتمن (Walter Ruttmann) انجام شد. سرواژ اعلام کرد که می خواهد نقاشی‌های خود را متحرک کند و هنر بصری جدیدی از "ریتم رنگی و رنگ ریتمیک" ایجاد کند. اولین انیمیشن تجربی کامل شده توسط راتمن در سال 1921 بر روی یک فیلم 35 میلی متری برای فیلم Lichtspiel Opus I ساخته شد، در حالی که یکی دیگر از انیمیشن های تجربی اولیه، سمفونی مورب اثر وایکینگ اگلینگ در سال 1924 است ، یک انیمیشن تجربی کوتاه درباره فواصل زمانی در رسانه فیلم.
از جمله مؤسساتی که به توسعه انیمیشن تجربی کمک کردند، مؤسسه هنرهای کالیفرنیا(Cal Art) و مدیر موسس آن جولز انجل است. انجل قبل از تبدیل شدن به چهره برجسته مؤسسه و مربی بسیاری از دانشجویانی که در دنیای انیمیشن های تجربی به کاوش در می آیند، برای دیزنی کار می کرد.
انیمیشن تجربی امروز: از استودیوهای بزرگ تا انیمیشن های مستقل فردی
درسال 2018 پیکسار اعلام کرد که یک بخش انیمیشن تجربی را راه‌اندازی می‌کند که بر روی ساخت انیمیشن‌های کوتاه تمرکز دارد تا «دیدگاه‌های خلاقانه جدید را بررسی کند و فرصت‌های استودیویی را افزایش دهد». به نظر می رسد که انیمیشن تجربی رو به رشد است، زیرا حتی استودیوهای بزرگ نیز به آن ورود کردند تا به آنها در خلق ایده های جدید کمک کنند.
در 15 سال گذشته، تکنولوژی و آموزش آنقدر پیشرفت کرده است که امروزه می توانید انیمیشن خود را بدون کمک استودیوهای بزرگ بسازید. این مساله به این معنی است که آثار متحرک اکنون عجیب‌تر یا ترسناک‌تر از همیشه هستند و تئاتری شگفت‌انگیز از سبک‌ها، روایت‌ها و جلوه‌های بصری جذاب ایجاد می‌کنند.
به عنوان بخشی از تمرین هنرهای زیبای تجربی، انیمیشن تجربی اغلب نادیده گرفته شده یا فقط در رابطه با مطالعات سینما مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که انیمیشن ها اغلب به عنوان کارتون دیده می شوند، حتی سخت تر است که بخش تجربی آن به عنوان خارج از کانون فیلم تجربی دیده شود. شاید در آینده تحقیقات مفصل تری در مورد انیمیشن تجربی انجام شود که شامل رشته های هنر، فلسفه و سینما باشد شاید آنوقت تعریف انیمیشن تجربی ساده تر باشد.
در ویدیو اولین آثار انیمیشن تجربی به را میتوانیم ببینیم.
