محمود فرشچیان، استاد برجسته نگارگری ایران، در ۴ بهمن ۱۳۰۸ (۲۴ ژانویه ۱۹۳۰) در شهر اصفهان به دنیا آمد. پدرش، غلامرضا، بازرگان فرش‌های نفیس ایرانی بود و مادرش، زهرا، با روحیه‌ای مذهبی، او و خواهر و برادرانش را اغلب به امامزاده اسماعیل اصفهان می‌برد. خانه دوران کودکی او بخشی به نام «خانه مرغ‌ها» داشت که پر از گنجشک‌ها، مرغ‌ها و خروس‌ها بود. همین پرندگان بعدها به یکی از عناصر تکرارشونده در آثارش تبدیل شدند و بارها در نگارگری‌هایش با نمادهای معنوی و شاعرانه جلوه کردند.
فرشچیان از همان سال‌های کودکی به هنر علاقه نشان داد و زیر نظر استادان بزرگ آن زمان، حاج میرزا آقا امامی و عیسی بهادری، به فراگیری اصول نگارگری و هنرهای ایرانی پرداخت. پس از اخذ دیپلم از هنرستان هنرهای زیبای اصفهان، برای گسترش دانش خود رهسپار اروپا شد. در آنجا آثار استادان بزرگ نقاشی غرب را مطالعه کرد و شیوه‌های نوین رنگ، ترکیب‌بندی و پرسپکتیو را با مبانی نگارگری سنتی ایران درهم آمیخت.
او توانست با ترکیب تکنیک‌های مدرن و سنتی، سبکی نوین در نگارگری خلق کند که هم در ایران و هم در جهان مورد توجه قرار گرفت. موضوعات آثارش اغلب ریشه در عرفان، ادبیات و فرهنگ ایرانی دارد و با ظرافتی کم‌نظیر، رنگ‌های درخشان و فرم‌های سیال، روایتگر مضامین انسانی و الهی است.
فرشچیان در طول فعالیت هنری خود جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرده و آثارش در موزه‌ها و مجموعه‌های شخصی در سراسر جهان نگهداری می‌شود. او دارای درجه دکترا (درجه یک هنر) در رشته نقاشی ایرانی و هنرهای اسلامی از شورای عالی فرهنگ و هنر ایران است. بسیاری از شاهکارهای او، همچون تابلوی «عصر عاشورا» و «ضامن آهو»، به عنوان نمادهای فرهنگی و مذهبی ایران شناخته می‌شوند.
آثار فرشچیان نه‌تنها میراث‌دار نگارگری کهن ایران است، بلکه با رویکردی خلاقانه، پلی میان گذشته و آینده هنر ایرانی ایجاد کرده است. علاقه‌مندان می‌توانند برای مشاهده نمونه‌هایی از آثار او به منابع زیر مراجعه کنند:
