‌کشف و معرفی هنرمندان جدید و با استعداد از نگاه محمد رضا دوست محمدی

‌کشف و معرفی هنرمندان جدید و با استعداد از نگاه محمد رضا دوست محمدی‌کشف و معرفی هنرمندان جدید و با استعداد از نگاه محمد رضا دوست محمدی

 بیست‌ونهمین دوره جشنواره هنرهای تجسمی جوانان عصر ۶ شهریورماه در حالی کار خود را آغاز کرد که این رویداد با سابقه ملی تاکنون هنرمندان زیادی را در عرصه هنرهای تجسمی کشف و معرفی کرده است؛ هنرمندانی که اکنون به مقام استادی رسیده و در جشنواره‌های بین‌المللی جوایز معتددی دریافت می‌کنند.

محمدرضا دوست‌محمدی مدرس دانشگاه، طراح گرافیک، تصویرساز و کارتونیست ایرانی نیز یکی از شرکت‌کنندگان چهار دوره جشنواره تجسمی جوانان است که امسال خود در شورای سیاستگذاری جشنواره نیز حضور دارد.

دوست‌محمدی در گفتگو با صبا بیان کرد: من در سال‌های ۷۲، ۷۳، ۷۴ و ۷۵ چهار دوره در رشته‌های کاریکاتور، تصویرسازی و پوستر در جشنواره هنرهای تجسمی جوانان شرکت کردم.

او ادامه داد: هنوز هم خاطرات خوب این جشنواره را به یاد دارم و برای من در آن زمان فرصتی بود که با استادان مختلف آشنا شوم و آموزش ببینم. به طور مثال در کارگاه‌های کاریکاتور با آقایان مسعود شجاعی طباطبایی، محمدحسین نیرومند و جواد علیزاده آشنا شدم و در کارگاه پوستر هم‌ تحت نظر جلال شباهنگی آموزش دیدم.

این طراح گرافیک خاطرنشان کرد: خیلی از رفاقت‌هایی که هنوز هم برای من ادامه دارند در چند دوره جشنواره تجسمی جوانان شکل گرفت. همچنین برنده شدن جایزه نهایی هم برای ما جنبه تشویقی داشت و حتی در آن دوره، جوایز جشنواره ابزار هنری بود که من هنوز آن‌ها را دارم و از آن‌ها استفداه می‌کنم.

این هنرمند درباره حضور در شورای سیاستگذاری جشنواره امسال گفت: حضور من امسال در شورای سیاستگذاری بسیار حداقلی بود و فکر می‌کنم برای اتخاذ تغییری که خیلی به چشم بیاید زمان زیادی نداشتیم و بودجه و اعتبارات نیز باید زودتر برنامه‌ریزی می‌شد اما چیزی که آقای محمدمهدی رحیمیان دبیر هنری جشنواره هم بسیار پیگیر آن بودند، این بود که ارتباط با شرکت‌کنندگان پس از پایان جشنواره نیز حفظ شود و حمایت‌هایی در آموزش، کارآفرینی و ورود به بازار کار برای افراد ایجاد شود که شکر خدا قرار است این اتفاق مهم محقق شود.

او درباره تفاوت‌های جشنواره از زمان‌های گذشته تا به امروز اظهار کرد: ما در دهه هفتاد در عصری زندگی می‌کردیم که دنیای مجازی و اینترنت وجود نداشت و در اردوگاه‌ها اتفاقات استثنایی برای ما رخ می‌داد که با هم‌سن و سال‌ها و هنرمندان دیگر آشنا شویم اما امروزه امکان این آشنایی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی هم وجود دارد و شاید دیگر دیدار حضوری برایشان اتفاق عجیبی نباشد.

این هنرمند عنوان کرد: در دهه هفتاد ما با فقر آموزش مواجه بودیم زیرا فیلم، جزوه و کتابی وجود نداشت و باید منتظر می‌ماندیم تا در نمایشگاه کتاب بتوانیم کتاب خارجی ببینیم ولی اکنون بچه‌ها امکانات آموزشی زیادی در اختیار دارند و همچنین در جشنواره امسال نیز رتبه‌بندی و تعیین برگزیده وجود ندارد و فکر می‌کنم این اتفاق کمی روی انگیزه بچه‌ها برای رقابت تاثیر بگذارد.

وصل شدن به بازار کار و معرفی شدن به کارآفرینان

دوست‌محمدی در ادامه پیشنهادهایی برای بهبود روند جشنواره ارائه کرد: آن سه گزینه انگیزشی که برای شخص بنده وجود داشت اکنون جنسشان تعییر کرده است. در عصر حاضر وصل شدن به بازار کار و معرفی شدن به کارآفرینان بسیار می‌تواند مهم و موثر باشد. اکنون برخی از این هنرجویان در صفحات مجازی گم هستند و به راحتی دیده نمی‌شوند و لازم است یک جایی این افراد را شاخص کند تا کارآفرینان سراغشان بروند.

این هنرمند اضافه کرد: به طور مثال حداقل هفته‌ای یک بار افراد به من مراجعه می‌کنند و می‌خواهند که به آن‌ها تصویرگر، طراح گرافیک، کارتونیست و… معرفی کنم. فکر می‌کنم اگر یک بانک اطلاعاتی از همین شرکت‌کنندگان جشنواره ایجاد شود و افراد با رتبه‌بندی و قابلیت‌هایشان معرفی شوند، ارگان‌ها، سازمان‌های دولتی، مراکز فرهنگی، انتشارات و استارت‌آپ‌های فرهنگی می‌توانند به راحتی با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.

بااستعدادها را بورسیه تحصیلی کنیم

او در ادامه ایده بورسیه تحصیلی برای برگزیدگان جشنواره جوانان را مطرح کرد و گفت: نکته بعد این است که شرکت‌کنندگان را رها نکنیم و حتی بااستعدادها را بورسیه تحصیلی کنیم و وقتی یک هنرمند در روستا و شهرستان‌ها پول پرداخت یک کلاس آموزشی را ندارد، از او حمایت کنیم.

دوست‌محمدی در پایان تصریح کرد: در این‌ چندوقت که آموزش می‌دهم گاهی آنقدر استعدادهای خوبی دیده‌ام که همواره در دلم‌ می‌گویم ‌ای‌کاش اصلا کنکور نبود و ما از دل همین‌ها، دانشجویان هنر را انتخاب می‌کردیم، متاسفانه برخی از این استعدادها به دلایل مختلف کنکور قبول نمی‌شوند یا در دانشگاه‌های بی‌کیفیت درجا می‌زنند. به نظرم شاید کار سختی نباشد که میان وزارت ارشاد با وزارت علوم‌ یا آموزش و پرورش تفاهمنامه‌هایی نوشته شود تا در دانشگاه سهمیه‌هایی برای این بچه‌های با استعداد درنظر بگیرند.