تتسویا ایشیدا Tetsuya Ishida نقاش معاصر ژاپنی در سال ۱۹۷۳ به دنیا آمد و در سال ۲۰۰۵ در یک حادثه رانندگی جان باخت. آثار سوررئالیستی او معمولا پسران و مردانی فراواقعی را به تصویر می کشد که بدنشان با وسایل روزمره، ماشین آلات صنعتی، معماری و اشکال حیوانی آمیخته شده است. موضوع نقاشی های این هنرمند انزوا، مصرف گرایی، اضطراب در محیط کار و تحصیل و ابتذال شهریست. ایشیدا پس از شرکت در چندین نمایشگاهِ مرکز فرهنگی گینزا، ، به سرعت در صحنه هنر معاصر ژاپن صعود کرد و آثارش در سال ۱۹۹۸ در کنار آثار تاکاشی موراکامی در حراج کریستی با موضوع هنر آوانگارد آسیای شرقی به نمایش گذاشته شد. ایشیدا به عنوان یکی از اعضای "نسل گمشده" ژاپن از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۰ ، شاهد دست اول نزول اقتصادی این کشور بود. اضطرابی که مشخصه گروه سنی او بود، بر ادراکات او از آینده نزدیک ژاپن تأثیر گذاشت، جایی که او آن را به عنوان فضایی تیره و تار و شهری که تحت سلطه مشاغل تکنوکرات بود که زندگی را از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی اخیر و کارمندان حقوق‌بگیر میانسالش می‌گیرد، می‌دید. دیدگاه‌های متناقض ایشیدا در مورد چشم‌انداز ژاپن به زندگی شخصی او آسیب وارد کرد و با بیماری روانی دست و پنجه نرم کرد. در سال ۲۰۰۷ ، خانواده ایشیدا بیست و یک نقاشیِ او را برای نمایش دائمی به موزه هنر استانی شیزوکا اهدا کردند. وی در طول حیاتش موفق به دریافت جایزه بزرگ هنرهای گرافیک در ششمین نمایشگاه هیتوتسوبو و جوایز Mainichi، JACA، Kirin و VOCA در رشته های طراحی و نقاشی شد و در سال ۲۰۰۹ مدال افتخار ژاپنی بنفش به خانواده اش اعطا شد. ایشیدا حدودا در بیست و هفت نمایشگاه انفرادی و گروهی در کشورهای ژاپن، آمریکا، انگلیس، اسپانیا، هنگ کنگ، ایتالیا و تایوان شرکت کرد.