گونزالو آریزا Gonzalo Ariza، متولد ۱۹۱۲ در بوگوتا و درگذشته ۱۹۹۵ است. یک نقاش آبرنگ و منظره‌پرداز برجسته کلمبیایی بود. او در خانواده‌ای هنرمند - پدرش عکاس بود - بزرگ شد و استعداد اولیه خود را با تحصیل در مدرسه هنرهای زیبا در بوگوتا نشان داد. در اواسط دهه ۱۹۳۰، بورسیه دولتی برای سفر به ژاپن دریافت کرد، جایی که در رشته‌های چاپ، حکاکی روی لینو، حکاکی روی چوب و آبرنگ تحصیل کرد و در کارگاه هنرمند تسوگوهارو فوجیتا به صورت خصوصی آموزش دید. پس از بازگشت به کلمبیا، به خاطر ثبت زیبایی‌های طبیعی و جوی مناظر کلمبیایی از جمله دشت‌های وسیع، مه پاراموی مرتفع، جنگل‌ها، مناظر کوهستانی و گیاهان گرمسیری شناخته شد. آریزا در اوایل دوران حرفه‌ای خود به عنوان استاد دانشگاه خدمت کرد. با گذشت زمان، آثار او به گونه‌ای رشد کرد که منعکس کننده تأثیرات هنر ژاپنی، به ویژه روش‌های استفاده ژاپنی‌ها از فضاهای منفی، مه و انتقال‌های ظریف در نور و سایه بود. اگرچه در دوره‌های میانی با انتقاد مواجه شد و تا حدودی از سالن‌ها و نمایشگاه‌های ملی کناره‌گیری کرد، اما بعدها از مرور آثار و افتخارات حاصل از زندگی هنری‌اش بهره‌مند شد. آریزا در رسانه‌های مختلفی دست به تجربه زد، اما به ویژه در رنگ روغن، آبرنگ و چاپ سرآمد بود. نقاشی‌های او بر حال و هوای طبیعت تمرکز دارد: رطوبت، مه صبحگاهی، نور پراکنده و شرایط جوی. توسط دولت ژاپن نشان افتخار دریافت کرد و جوایز ملی در کلمبیا دریافت کرد. میراث او در تاریخ هنر کلمبیا همچنان پابرجاست: بسیاری او را به عنوان یکی از مفسران بزرگ مناظر کلمبیا در قرن بیستم می‌دانند.