ویلی رونیس Willy Ronis، عکاس فرانسوی متولد سال ۱۹۱۰ بود و در سال ۲۰۰۹ به عنوان یکی از آخرین نمایندگان عکاسی اومانیستی درگذشت. مادرش نوازنده پیانو بود و پدرش یک استودیوی عکاسی در محلهٔ مونت مَرت داشت. او در نوجوانی به موسیقی روی آورد، اما با آمیختن بیشتر به کار پدرش، تصمیم گرفت عکاسی را به عنوان حرفهٔ آینده انتخاب کند. رونیس، عکاس انسانگرایی بود که طی یک قرن تغییرات جامعهٔ اطرافش را ذره به ذره ثبت کردهاست. به همین دلیل منتقدان او را ثبتکنندهٔ قرن بیستم فرانسه مینامند. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونورشدهاست. ویلی رونیس، هرگز به طور رسمی عضو حزب یا گروهی نبود. درگیریها و جنبههای سیاه جهان به مذاقش خوش نمیآمد و همان طور که "ناتالی برژه"، منتقد، می نویسد: «عکاسی برای ویلی رونیس روشی کامل بود تا طعم لحظههای خوب زندگی را بچشد. اما با این همه او همواره از دریچهٔ دوربینش دردها، حقطلبیها و مبارزهٔ آدمهای اطرافش را ثبت کرد».